نام علمی گیاه: Glycyrrhiza glabra
نام انگلیسی گیاه : Licorice
شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ های آن مرکب است و از 4 تا 7 زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل 5 تا 6 دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

اثرات درمانی :
این گیاه خاصیت نرم کنندگی سینه،خلط آور،ضد التهاب و ملین دارد و در بیماری های معده و اثنی عشر به طور مؤثری استفاده می شود.همچنین در درمان عفونت های دستگاه تنفس فوقانی،برونشیت،زخم های پپتیک،زخم دوازدهه،گاستریت مزمن،روماتیسم،آرتریت و نارسایی غده فوق کلیه استفاده می شود.از فرآورده های این گیاه به فراوانی در داروسازی به عنوان مکمل برای مزه و به منظور چسبندگی قرص استفاده می شود.شیرین بیان دارای اثرات مناسب در درمان ضایعات پوستی مانند درماتیت،اگزما و خارش،اثرات ضد عفونی کنندگی،آنتی سپتیک،ضد باکتری،ضد سمیت کبدی،ضد ویروس و Antiphlogistic می باشد.در طب سنتی ایران از این گیاه به عنوان درمان ورم معده و ضد سرفه استفاده می شود.گلیسریزنیک اسید موجود در این گیاه با توانایی مهار باکتری هلیکوباکترپیلوری،در درمان زخم معده،مشکلات مخاطی معده و کاهش اسید معده مؤثر است