سیمان یک اتصال دهنده است ، ماده ای است که برای ساخت و ساز استفاده می شود و به مواد دیگر چسبیده ، سخت می شود و به آنها می چسبد تا آنها را به هم بچسباند. سیمان به ندرت به خودی خود استفاده می شود ، بلکه بیشتر برای متصل کردن ماسه و ماسه سنگ (سنگدانه) با یکدیگر است. سیمان مخلوط با سنگدانه های ریز ، ملات را برای سنگ تراشی ، یا با شن و ماسه و ماسه ، بتن تولید می کند. سیمان پرکاربردترین ماده موجود است و تنها در پشت آب به عنوان بیشترین منبع مصرف سیاره قرار دارد.]

سیمان های مورد استفاده در ساخت و ساز معمولاً غیر آلی هستند ، غالباً آهک یا سیلیکات کلسیم بر پایه هستند و بسته به توانایی سیمان برای تنظیم در حضور آب ، می توانند هیدرولیک یا غیر هیدرولیک باشند (به گچ آهک هیدرولیکی و غیر هیدرولیکی توجه کنید.

سیمان غیر هیدرولیک در شرایط مرطوب یا زیر آب تنظیم نمی شود. در عوض ، با خشک شدن و واکنش با دی اکسید کربن موجود در هوا تنظیم می شود. در مقابل حمله
مواد شیمیایی پس از تنظیم مقاوم است.
منابع معدنی و مواد اولیه گیاه
حضور آبرفت منابع قابل توجه (رسوبات آبرفتی متشکل از ترکیبات سیلیسی و آهکی) در فاصله 2.5 – 4 کیلومتری. در شمال گیاه به عنوان بخش اصلی مواد اولیه ، شرایط مطلوبی برای تولید سیمان با کیفیت بالا ایجاد شده است